2010 yaklaşıyor ve herkes tatil kartları, albümler ve hatta yeni Facebook profilleri için fotoğraflarını çekmek için acele ediyor. İşte sahip olduğunuz herhangi bir kamerayı ve harika portreler çekmek için bazı DIY hilelerini nasıl kullanacağınız.
Portre fotoğrafçılığı ilk başta zor olabilir çünkü insan yüzü aniden değişir. En iyi anı yakalamak biraz kararlılık ve beceri gerektirir, ancak temel bilgileri öğrenmek çok zor değildir ve portrelerinizin kalitesini önemli ölçüde artırabilir. İşte neleri ele alacağımızla ilgili kısa bir genel bakış:
- Öznenizi odakta ve arka planınızı odak dışında tutmak için sığ alan derinliğini kullanın. DSLR'niz varsa, belirli lensler (50mm veya 85mm ana lens gibi) daha etkili olacaktır.
- Gözünüzü doğru yerlere çizerek ve daha ilginç bir portre için ilginç bir ayar kullanarak fotoğrafınızı iyi oluşturun.
- Son fotoğrafın renkli olup olmayacağına bakılmaksızın rengi düşünün.
- İster mevcut ışığa güveniyor olun, ister yapay bir kurulum kullanın, iyi ışıklandırmaya sahip olduğunuzdan emin olun.
- Konularınızı mümkün olduğunca eğlenceli, meşgul ve gülümsemeye devam edin (bir gülümseme hedefiniz değilse).
Kamera ve Lensler
Güzel bir kamera size daha fazla seçenek sunacak ve daha iyi bir portre elde etmenize yardımcı olacaktır, ancak elinizde olan tek şey ucuz bir nokta ve çekim ise yine de gerçekten güzel fotoğraflar çekebilirsiniz. Bununla birlikte, DSLR'ler size birkaç ek seçenek sunar. Her iki dijital kamera türünde portreler için neyin en iyi olduğuna bir göz atalım.
Nokta ve Vuruşlar
Dijital kameralar söz konusu olduğunda, sensör ne kadar büyük olursa o kadar iyi olursunuz. Daha büyük sensörler daha sığ alan derinliği elde etmenize yardımcı olur. Bununla birlikte, çoğu nokta ve çekim kamerasının oldukça küçük sensörleri vardır ve bu nedenle yapabileceğiniz en iyi şey zoom'unuzu azami seviyeye çıkarmaktır. Bir nesneyi yakınlaştırdığınızda, alan düzleşmeye başlar. Alan derinliği daha sığ hale gelir - yani fotoğrafın daha az kısmı odakta görünecektir - bu da doğrudan nesnenize odaklanmanıza yardımcı olur. Küçük sensörler, sığ bir alan derinliği oluşturmayı zorlaştırdığından (bu yazının kapsamı dışındaki nedenlerle), yakınlaştırma gerçekten daha büyük bir sensöre sahip bir kameraya yükseltmeden bu etkiyi elde etmenin tek yoludur. Kameranızda yerleşik görüntü sabitleme yoksa, çok fazla yakınlaştırma muhtemelen çok fazla kamera sarsıntısına neden olur.
DSLR
Bir DSLR'niz varsa, ana düşünceniz kullandığınız lensdir. Portreler için genellikle 50 mm'den daha geniş (daha düşük bir sayıdaki gibi) bir şey istemezsiniz. 50mm lensler normal kabul edilir (35mm bazen bu başlığı da alır). Bunun nedeni, 50mm'nin insanların gerçek hayatta gördüklerine yaklaşmasıdır. Genellikle hızlıdırlar, yani gerçekten geniş diyafram açıklıkları sağlarlar ve çok fazla ışık alırlar. Bu, düşük ışıkta daha kolay çekim ve daha da önemlisi portreler için daha sığ alan derinliği sağlar. Sorun şu ki, DSLR'deki 50 mm'lik bir lens her zaman 50 mm'lik bir lens değildir. Fotoğraf makinenizdeki sensör tipine bağlıdır.
Bir DSLR'de genellikle sadece iki tür sensör vardır: APS-C ve tam çerçeve. Tam kare sensörler, 35 mm filme eşdeğerdir, bu nedenle tam kare sensörlü bir kameraya 50 mm'lik bir lens takarsanız, gerçekten 50 mm'lik bir lens olacaktır. APS-C sensörlü bir DSLR - en popüler olanı ve muhtemelen 2500 $ 'ın altında emin değilseniz veya harcamıyorsanız sahip olduğunuz şey - tam çerçeveden biraz daha küçüktür ve lensin görüntüsünü bir faktör kadar büyütür 1.6. Bu, APS-C sensörlü bir kamerada 50 mm'lik bir lens kullanırsanız, bunun temel olarak 80 mm'lik bir lense eşdeğer olduğu anlamına gelir. APS-C sensörlü bir kameradaki gerçek 50 mm'lik bir lense yaklaşmak istiyorsanız, 28 mm'lik bir objektife (44,8 mm'ye kadar büyür) veya 35mm'lik bir objektife (56 mm'ye kadar büyür) ihtiyacınız olacaktır. Geniş açıklıklı (en az f / 2.8, ancak tercihen f / 1) 50mm civarında veya daha büyük her şey. 8 veya daha düşük) iyi olur. Daha sıklıkla portreler için 50 mm lens kullanmayı seviyorum, ancak birçok portre fotoğrafçısı 85 mm veya daha fazlasını tercih ediyor. Bir tür lens her tür portre için mükemmel olmayacağından, sizin ve durumunuz için en iyi olanı görmeniz gerekir. Bununla birlikte, bir tane seçmeniz gerekiyorsa ve bir bütçeniz varsa, en iyi seçenek 50 mm'lik bir lensdir. 50 mm'lik bir ana lens (yani 50 mm'ye sabitlendiği ve yakınlaştırılamadığı veya yakınlaştırmadığı anlamına gelir), neredeyse her zaman DSLR'niz için satın alabileceğiniz en ucuz mercektir. Garip bir şekilde, 100 doların altına kolayca mal olmasına rağmen en güzel sonuçlardan bazılarını üretir. t Her türlü portre için mükemmel olun. Bununla birlikte, bir tane seçmeniz gerekiyorsa ve bir bütçeniz varsa, en iyi seçenek 50 mm'lik bir lensdir. 50 mm'lik bir ana lens (yani 50 mm'ye sabitlendiği ve yakınlaştırılamadığı veya yakınlaştırmadığı anlamına gelir), neredeyse her zaman DSLR'niz için satın alabileceğiniz en ucuz mercektir. Garip bir şekilde, 100 doların altına kolayca mal olmasına rağmen en güzel sonuçlardan bazılarını üretir. t Her türlü portre için mükemmel olun. Bununla birlikte, bir tane seçmeniz gerekiyorsa ve bir bütçeniz varsa, en iyi seçenek 50 mm'lik bir lensdir. 50 mm'lik bir ana lens (yani 50 mm'ye sabitlendiği ve yakınlaştırılamadığı veya yakınlaştırmadığı anlamına gelir), neredeyse her zaman DSLR'niz için satın alabileceğiniz en ucuz mercektir. Garip bir şekilde, 100 doların altına kolayca mal olmasına rağmen en güzel sonuçlardan bazılarını üretir.
Gerçekten biraz para kazanmak istiyorsanız, eski bir lens kullanmayı düşünün. Bazen odak ve renkte ilgi kusurları ile sonuçlanırlar (yukarıda görüldüğü gibi).
Sığ Alan Derinliği Hakkında Kısa Bir Not
Sığ alan derinliği çok çekici ve öznenizi etkili bir şekilde izole ediyor, ancak çok sığ gitmek istemiyorsunuz ve öznenizin bir kısmının odak dışı görünmesi riskiyle karşı karşıyasınız. Otomatik odaklama sistemleri önce yüzün en yakın kısmına, yani buruna odaklanma eğilimindedir. Yüz vizörde veya LCD ekranınızda odaklanmış gibi görünse de, bilgisayarınızdaki fotoğrafa baktığınızda gözlerin biraz odak dışı olduğunu görürsünüz. Manuel olarak odaklanmak, yüzün en iyi görünecek kısmına odaklanmanıza yardımcı olabilir, ancak sorun yaşıyorsanız biraz daha yavaş bir diyafram kullanın. Diyafram açıklığınızı f / 2,8 olarak ayarlamak, konunun yüzünü tamamen odakta tutarken genellikle güzel ve bulanık bir arka plan sağlar.
Kompozisyon ve Teknik
Kompozisyon
Temelde sadece bir kişinin yüzünün resmi olan standart bir portre oluşturmak oldukça açıklayıcıdır. Bununla birlikte, size yardımcı olabilecek birkaç fotoğraf kuralı, işinizi kolaylaştıracak ipuçları ve istediğiniz görünümü elde etmek için yapmanız gereken seçimler vardır.
Otuzluların Kuralı
Yeni başlayanların fotoğraf dersinde ilk duyacağınız şey üçte bir kuraldır ve bu oldukça basit bir fikirdir. Temelde çerçevenizi yatay ve dikey olarak üçe bölüyorsunuz. Bu çizgiler dokuz kutu oluşturacak ve soldaki örnekten de görebileceğiniz gibi dört yerde kesişecektir. Gözümüz genellikle bu çizgilerin kesiştiği noktalara çekilir, bu nedenle konunuzun göz çizgisini nereye koyacağınızı seçerken bunu bir kılavuz olarak kullanmak istersiniz. Üst kesişme noktaları genellikle en iyi burun köprüsünde (altın yıldızın örnekte olduğu yerde) geçmek için kullanılır. Bu, izleyicinin gözlerini yüzün merkezine çeker. Eğer başarabilirseniz, özneden geçmek için gürültünün köprüsünü geçen kesişimin altındaki kesişim noktasını kullanmaya çalışın ' Gözleri yüzün tüm önemli kısımlarında tutmaya yardımcı olmak için dudakları. Üçte bir kural bir kural olmasa daEtkili portreler için takip etmelisiniz , bir kişinin dikkatini portrenizin görmesini istediğiniz kısımlarında tutmanın kolay bir yoludur.
Siyah Beyaz Çekim Yapsanız Bile Rengi Düşünün
Günümüzde renk portreleri bulmak çok daha yaygındır, ancak bazen siyah beyaz çok çarpıcı ve etkili olabilir. Nihai ürün olarak renkli bir fotoğrafa sahip olmayı planlayıp planlamadığınıza bakılmaksızın, bu renklerin siyah beyaz bir fotoğrafta sahip olacağı etkilerin farkında olmanız gerekir. Öznenin yüzünün kenarlarını düşün. Özneniz çoğunlukla açık renklerden oluşuyorsa (örneğin açık tenli sarışın bir erkek veya kadın) daha koyu bir arka plan daha fazla kontrast sağlar ve öznenin öne çıkmasına yardımcı olur. Fotoğrafı renkli çekiyorsanız, konunuzu tamamlayan bir renk seçmek de iyi bir fikirdir. Açık tenli sarışınlar daha fazla sarı ve kırmızı sağlama eğilimindedir, bu nedenle mavi ve yeşiller (sırasıyla) daha çekici bir arka plan oluşturur. Konunuz özellikle canlı gözlere sahipse, göz rengini arka planda kullanmak da iyi bir seçimdir. Ne olursa olsun, bir taahhütte bulunmadan önce birden fazla seçeneği denemek ve ne istediğinizi görmek istersiniz. Renk övgüleri ve temel renk teorisinin diğer yönleri hakkında daha fazla bilgi için,fotoğraflarınızdan en iyi rengi elde edin .
Arka planın daha karanlık kısımlarını yok saymaya başladığınızda sorunlar ortaya çıkar. Rengi daha az zahmetlidir, ancak siyah beyaza dönüştüğünüzde nesneniz kaybolmaya başlar. Her iki durumda da, fotoğrafınıza müdahale etmemeleri için bu öğelere dikkat etmek istiyorsunuz. Özneyi hafifçe arkadan aydınlatmak (bunun hakkında daha fazla bilgi) konunuzu arka planınızdan ayırabilir. Uygun bir aydınlatma kurulumunun lüksüne sahip değilseniz, yapabileceğiniz en iyi şey bu eşyaları denemektir. Nesnenizi gölgede kaybetmeniz veya fotoğraftaki diğer öğelerle karışmasını sağlamak için sanatsal bir nedeniniz olmadıkça, amacınız onları mümkün olduğunca belirgin hale getirmektir. Arka planınızdakilere göz kulak olmak büyük bir fark yaratabilir.
Açılar, Yer, Giyim vb.
Fotoğraf makinesi doğrudan nesnenizin yüzüne doğru, herhangi bir değişiklik olmadan doğrudan işaret edecek şekilde fotoğraf çekmeyi amaçlar. Bu, bazı zarif, standart portreler yapabilir, ancak aynı zamanda oldukça sıkıcı olanları da oluşturma olanağına sahiptir. Bunun yerine, farklı seçenekleri göz önünde bulundurmak istersiniz. Örneğin, konunuzun kameraya bakmasını sağlayın:
Portreye bağlı olarak, konunuzun doğrudan kameraya bakmasını istemezsiniz:
İşleri biraz daha ilginç hale getirmek istiyorsanız sahne kullanmaya başlayabilirsiniz ...
veya olağandışı durumlar ...
fotoğraflarınızı daha ilginç hale getirmek için. Seçtiklerinizle yaratıcı olun ve çok ilginç, benzersiz portreler çıkarabilirsiniz.
Temel Aydınlatma
Öznenizi bir portre için aydınlatmak genellikle oldukça kolaydır. Yüzünde sanatsal gölgeler yaratmayı amaçlamadığınız sürece, amacınız sadece ışığı bile yaymak ve sert, hoş olmayan gölgeleri ortadan kaldırmaktır. Bazı durumlarda, ışıklarınızın sert gölgeler konusunda endişelenmeniz gerekir, konunuzun sahnenin geri kalanına dökülmesine neden olur, ancak konunuz bu arka planın odak dışında kalmasına yardımcı olmak için arka planınızdan uzak olacağından, bunun için çok fazla endişelenmene gerek yok. Bununla birlikte, doğrudan nesnenizin yüzüne bir ışık patlatmak istemiyorsunuz. Bu, genellikle en azından burundan gelen gölgeleri gölgede bırakmaz, aynı zamanda konunuz görmekte zorlanır ve bu nedenle resim için güzel görünmekte zorluk çeker. Portreler için iyi çalışan basit bir aydınlatma kurulumuna bakalım:
Bu kurulum harika çünkü konuyu aydınlatmak için sadece güçlü bir ışık gerekiyor ve gerisini işlemek için bir dolgu kullanıyor. Arkadaki ışıklardan biri arka ışıktır. Çok güçlü olması gerekmez ve arka plandan ayırmak için konunun kenarlarını aydınlatır. Peki, tüm bunlar ne anlama geliyor? Her bir öğeye ayrı ayrı bakalım.
Ana Işığınız
Bu ışık en parlak olmalı, çünkü konunuzu aydınlatmak için işin çoğunu yapıyor. Profesyonel ışıklarınız varsa, elbette 1K'ları veya herhangi bir şeyi ortaya çıkarmaktan bahsetmiyoruz, ancak profesyonel şeyler olmayanlarınız için olabildiğince parlak olun. Ancak bu ışık, dağınık değilse konunuzda oldukça sert görünecektir. Beyaz bir şemsiye kullanmak gibi bir ışığı yumuşatmanın birkaç DIY yolu vardır , ancak yapabileceğiniz en kolay şey, ışığınızın önüne bir parça parşömen kağıdı yapıştırmaktır. Parşömen kağıdı fırında ısıya karşı iyi bir şekilde çalışır, böylece ışıkların ısısına dayanabilir. Ayrıca mumlu değil, bu yüzden hiçbir şey ondan eriyecek ve yere damlamayacak.
Gerçekten yapmanız gereken parşömen kağıdını ışığa tutturmak. Ampule gerçekten dokunmasını istemezsiniz, ancak ışığın daha fazla kağıda geçmesine yardımcı olmak için yakınlık gerekir. Bu ışığı daha yumuşak yapar, ancak çok yumuşak olmaz. Tüm gölgeleri ortadan kaldırmak istiyorum, ama yeterli onlar kişinin yüzünün özelliklerini tanımlamaya yarayan ve böylece yok değil onları istemiyoruz karanlığın nahoş noktaların oluşmasına yol. Önemli bir not: ışıklar sıcaktır, bu yüzden onları tutarken dikkatli olun. Mümkünse iş eldivenleri kullanın. Kendinizi yakmayın ve soğuma şansı bulana kadar ampulleri kullanmayın!
Doldurmanız
Doldurmanız çok basit bir kavram. İhtiyacınız olan tek şey, ışığı yansıtmak için kullanabileceğiniz büyük bir beyaz köpük çekirdeğidir. Ayakta durun ve konunuzun kenarına bakacak şekilde (şemada gösterildiği gibi) yüzün diğer tarafını dolduracak ve böylece konunuzdaki aydınlatma daha eşit olacaktır. Alternatif olarak, ana ışığınızdan biraz daha zayıf bir dolgu yerine başka bir yumuşak ışık kullanabilirsiniz, ancak köpük çekirdek daha ucuzdur ve iyi çalışır.
Arka Işık
Arka ışığınızın iki ışığın daha zayıf olması gerekir, çünkü tek işi nesnenizi arka plandan ayırmaktır. Işın öznenin sırtına yönelik olduğu sürece (daha spesifik olarak fotoğraflayacağınız alan) bunu yapmak için neredeyse hiç ışığa ihtiyacınız yoktur, işini gayet iyi yapmalıdır. Bu gerçekten yumuşatmanız gereken bir ışık değildir, ancak ışının çok doğrudan veya çok güçlü olduğunu görürseniz, parşömen kağıdınız da burada kullanışlı olabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder