Masaru Ibuka - "Üçten sonra çok geç oldu" kitabının yazarı. Bu başarılı bir girişimci, zeki ve gelişmiş bir kişidir. Çocuk gelişimi alanında dünyanın en ünlü uzmanlarından biri haline geldi. Bu konuyu incelemek, gelişiminde geride kalan çocuğuna akranlarından yardım alma arzusundan esinlenmiştir. Bu yüzden yazar, sadece teorik bilgi değil, aynı zamanda kendi tecrübesi kanıtlanmış teknikleri olan kitaba yatırım yaptı.
Japonya'da eğitim konusundaki görüşler ülkemizdekinden farklı. Masaru Ibuka kitabının ana fikri, üç yaşın altındaki çocukların, daha büyük erişkinlere göre bilgiyi daha iyi özümsemek için çok daha hızlı gelişebilmeleridir. Bu nedenle, onlara bir sünger gibi her şeyi emdiklerinde, tam olarak üç yıl boyunca gerekli bilgi temeli vermek önemlidir. Aynı sebepten ötürü, çocukları bu yaşa kadar olan bir şeyle sınırlandırmak önerilmez, bu dünyayı ve gelişimlerini öğrenmek için en iyi zamandır. Eğitime yönelik bu tür bir tutum, çocuğun başarılı bir kişiyi büyütmesini sağlayacaktır.
Ebeveynlerin asıl görevi çocuğa öğretmek, onu zorlamak değil, şakacı bir şekilde yapmaktır. Bir çocuk rahatladığında, ilgilenir, daha fazlasını ezberleyebilir. Yazar, çocuğunuza dikkatle davranmanız ve zamanında yeni bir bilgi alma deneyimi sunmanız gerektiğine büyük önem veriyor. Ne yazık ki, çocuklar genellikle kendilerine bırakılır ve bu yöntemler daha sonra uygulandığında, gelişim yavaşlar.
Kitap, başarılı ve mutlu bir insan yetiştirmek isteyen tüm ebeveynler ve eğitimciler için yazılmıştır. Yazar, çevreleyen dünyanın çocuğu üzerindeki etkiyi ve bu dönemde düşünce ve ruhlarının gelişiminin özelliklerini dikkate alarak net öğrenme yöntemleri sunar. Açıklanan yöntemlerin uygulanması, çocuk için yeni olanaklar açacaktır.
Sitemizde Ibuka Masaru tarafından "Üçten çoktan geç kalmış" kitabını ücretsiz ve fb2, rtf, epub, pdf, txt formatına ücretsiz olarak ve kayıt olmadan indirebilirsiniz, çevrimiçi bir kitap okuyabilir veya bir çevrimiçi mağazada kitap satın alabilirsiniz.
İtalya tarihindeki ilk kadın tıp doktoru, yetenekli bir defectolog öğretmeni, engellilerle birlikte çalışan, özgürlüğü seven ve huysuz bir bayan. Bu, sadece zihinsel engelli ile! Ve öğrencileri konuştuğunda, okumayı ve saymayı, akranlarının çoğunu geride bırakmayı öğrendiler, tekniği tanıdılar ve bütün çocuklara uygulamaya başladılar.
Tekniğin ayırt edici özellikleri
- Çocuk, onunla ne, nasıl ve hangi hacimde yapılacağını seçer.
En yüksek özgürlüğün teşviki için, Montessori okulları hem Stalin’in döneminde hem de Mussolini rejimi altındaki memleketinde Rusya’da yasaklandı. Masalar, rahatsız edici pozlar, yazı tahtası ve ev ödevlerinde cevaplar! Çocuğa özgürlük verilmeli ve önünde renkli bir dünya resmi konuşlandırılmalıdır. İlk başta kafası karışacak, ama yakında rahatlayacak ve kendiyle ilgilendiğini bulacak. - Çocuk kendine hizmet etmeyi öğrenir.
Başka bir deyişle, ayakkabılarınızı süsleyin, tişörtün üzerindeki düğmeleri yukarı çekin, ayakkabıları ayakkabı cilasıyla temizleyin, giysileri ütüleyin ve patatesleri temizleyin. Buradan itibaren dünyanın eşsiz dediği Montessori-faydaları geliyor, ancak bunlar doğaçlama araçlardan oluşturulabilir: bağcıklar, çerçeveler ve astarlar, tahıl içeren kutular, boncuklar ve kum.
Kaç yaşında
2-2.5 yıl arası.
şekerleme
- Mantık, analitik düşünme, yazma, okuma ve sayma becerilerinin geliştirilmesi.
- Yazara göre, bir çocuk için organik olan siparişte okullaşma.
eksileri
- Teknik, çocuğun yaratıcı gelişimine çok az dikkat eder.
- Çocuklar neredeyse klasik oyunlar oynamıyor - saklambaç, kız çocuk, anneler, oyuncak askerler vb.
- Huzursuz ve aşırı aktif çocuklar için kesinlikle uygun değil (Montesori okulunun ana ilkelerinden biri: "Başkalarını rahatsız etme!").
- Otizme yatkın çocukların dikkatle ele alınması gerekir: Montessori Kulübü'ndeki sınıflar ekipten daha fazla insularity ve ayrılığa neden olabilir.
- Sistem çocukta belirli niteliklerin oluştuğu yaşı paylaşmaktadır (örneğin, 2,5 ila 6 yaş arası - iletişim ve sosyal beceriler). Anı kaçırırsanız, gelişim için uygunsa, dersler işe yaramaz olabilir.
- Gerçekten “etkisiz” olan (çocuğun oyununa müdahale etmeyen, ancak yalnızca onu gözlemleyen ve koordine eden) çok deneyimli bir Montessori öğretmeni ile birlikte çalışmak daha iyidir.
Maria Montessori. "Çocuk evi. Bilimsel pedagoji yöntemi", Maria Montessori. "Çocukların ve büyük sanatçıların eserlerinde hayal gücü", Maria Montessori. "Kendim yapmama yardım et."
Glen Doman
Geçen yüzyılın kırklı bir Amerikan askeri beyin cerrahı, ağır kafa travması olan çocukların rehabilitasyonuyla meşguldü. Metodları tartışmalıydı: Doman hasta kartlarına parlak kırmızı noktalar, harfler, kelimeler ve ardından tüm resimler gösterdi. Fakat gerçek şu ki: hastalar konuştu, hayata ve dünyaya ilgi gösterdiler, okumayı ve saymayı öğrendiler ...
Tekniğin ayırt edici özellikleri
- Çocuğun beyni yoğun bir şekilde yüklü olmalıdır. Dolayısıyla kartların, posterlerin, slaytların sonsuz gösterileri. Doman'a göre, çocuğunuzu ansiklopedik bilgi ile doldurmak çok yararlı - bu şekilde hafızanızı geliştirir ve yüksek zekayı geliştirirsiniz.
- Bebek doğumdan itibaren hareket etmeli ve sürünmelidir.
Ünlü yolda Glen Doman ilgilenmeyenleri bile duydu erken gelişim. Bebek, günün çoğunu ileri geri sürünerek, burada yorgunluktan uyuyarak ve yeni motor özellikleri için uyanarak geçirmeli. Doman hareket ve beyin gelişimini doğrudan birbirine bağlar: bebek yeni bir beceri kazandığında (örneğin, yuvarlanmayı veya oturmayı öğrenir), yeni bir beyin bölümünün gelişimi başlar.
Kaç yaşında
Doğumdan itibaren
şekerleme
- Daha İyi Bebek Enstitüsü (Glen Doman Enstitüsü) zaten sadece okuma ve sayma için değil, aynı zamanda tarih, coğrafya, biyoloji, fizik - yaşamın ilk yıllarına ait tüm okul ve enstitü programı için de öğrenme sistemleri geliştirmeyi başardı.
- Doman sisteminde okuma ve sayma eğitimi, çocukların% 75'inde çok iyi ve hızlı sonuçlar veriyor.
eksileri
- Tekniği sadece görsel olarak algılamaya meyilli huzursuz çocuklar tarafından alıştırmak zordur (kartları ağızlarına çeker, yırtmaya çalışır, ezmeye çalışır). Elinde kart vermek ve dikkatini dağıtmak için Glen Doman'ı şiddetle tavsiye etmenizi öneririm.
- Annenin bütün gün sistemi incelemesi gerekecektir (ilk önce, “ders” 10–30 saniye sürer ve günde 5-10 kez tekrar eder, ancak dersin süresi ve ders sayısı giderek artar).
- Sistem çocuğun dünyasını büyük ölçüde sınırlıyor: sadece gösterdiği kartları görüyor ve neredeyse akranlarıyla oynamıyor, üstelik sıradan bebek ve araba oynamak için bile vakti yok.
Glen Doman. “Çocuğun ahenkli gelişimi. Çocuğun fiziksel olarak mükemmel olması. Çocuğun zihinsel potansiyeli nasıl arttırılır?” Glen Doman. "Okul öncesi eğitim".
Cecile Lupan
Eski oyuncu ve oyunculuk öğretmeni olan bu girişimci Fransız kadın, Glenn Doman Enstitüsünde çok zaman geçirdi ve dönüşünde, öğretmeni yöntemlerini basitleştirerek ve fikirlerini geleneksel Amerikan yaklaşımlarıyla Eski Dünya sakinlerine adapte ederek kendi kitabını yazdı. sığmadı.
Tekniğin ayırt edici özellikleri
- İşitme ve dokunma duyularıyla dünya ile tanışma.
Ne yaparsanız yapın, çocuğa Lukomori hakkında bilgi verin, bebek bezini değiştirin veya aynaya birlikte hayran olun, onunla konuştuğunuzdan ve konularını dokunarak inceleyelim. Sadece bu iki yönü birleştirerek erken gelişme başarılı olabilir. Meraklı bir burun aynada yansıtılırsa, dokunulmalı ve çağrılmalıdır. - Bebeği olan her türlü aktivitenin en iyisini yapması gerekir. Aksi takdirde, öğrenmeye duyulan ilgi uzun süre kaybolacaktır! Şiddet yok, ikinizin de zevkle oynadığı eğlenceli ve heyecan verici bir oyun.
Kaç yaşında
Doğumdan itibaren
şekerleme
- Sisteminin neredeyse tüm dezavantajlarını ortadan kaldıran geliştirilmiş bir Doman yöntemi.
eksileri
- Anneden büyük bir geri dönüş ve çok fazla boş zaman gerektirir.
Cecile Lupan. "Çocuğunuza inanın."
Lena Danilova
Dört çocuğun annesi olan yurttaşımız ve çağdaşımız, ilk ebeveyn keşiflerini yaptığı, en büyük oğlunun doğumuyla, ilk ebeveyn keşiflerini yaptığı, yazarın oyuncaklarını icat ettiği ve eğitici oyunları icat ettiği erken gelişme fikirleriyle büyülendi. Lena, “Yazdığım her şey ebeveyn deneyimine dayanıyor. Çocuklarım bana yapabileceğim her şeyi öğretti” diyor.
Tekniğin ayırt edici özellikleri
- Çocuğunuz serbestçe hareket etsin!
Bebeğin doğduğu reflekslerin ölmesine izin vermeyin. Küçük tutamaklardaki her şeyi sürünmeye, yürümeye, tutmaya çalışmaya, dokunmaya ve tutmaya çalışın. - Zamanında gelişme kadar erken değil.
Dolayısıyla, olayları zorlamayın ve çocuğu henüz hazır olmadığı bir şeyi yapmaya zorlamayın. Beşikten okumayı öğrenmek gerekli değildir - bebek ilgilenir göstermez bu bilime hakim olacaksınız.
Kaç yaşında
Doğumdan itibaren
şekerleme
- Metodolojinin tüm unsurları bebeğin hayatının aylarına bölünür ve büyüdükçe daha karmaşık hale gelir.
- Yeni “dersler” yavaş yavaş uygulamaya koyulur ve bebek ve ebeveynler bunlara adapte olmayı başarır.
- Sistem hem yeni orijinal yaklaşımları hem de sadeleştirilmiş versiyonlarını birleştiriyor.
- Bebek için çok sayıda ev yapımı oyuncak kullanılmış (ve bunları yapma konusunda ipuçları vermektedir) ve bu nedenle, teknik çok pahalı değildir.
eksileri
- Ebeveynlerin çocuk yuvalarının düzenlenmesine yaklaşımlarını tekrar gözden geçirmek zorunda kalacaklar (Aşağı yıkıntılarda güzel bir beşik ile, pergel, dikey korkuluk ile bir beşik verir).
- Yönteme göre çalışmak ebeveynlerden tam bir geri dönüş ve çok zaman gerektirir.
Lena Danilova, Mikhail Fedotov. "Erken gelişme. İlk yıl", Lena Danilova. "Eğitsel oyunların ansiklopedisi", Lena Danilova, Mikhail Fedotov. "Çocuğa ansiklopedik bilgi nasıl verilir".
Masaru Ibuka
Ibuka-san sadece Sony'nin kurucusu olarak değil, aynı zamanda Japonya'da Erken Çocuk Gelişimi Ulusal Birliği'nin başkanı olarak ün kazandı. 3 yaşına kadar beyin hücrelerinin gelişiminin% 70-80 oranında tamamlandığını ve çocukları eğitmek için tüm çabalarının henüz üçüncü doğum gününü kutlamamış olanlara odaklanması gerektiğini söyledi.
Tekniğin ayırt edici özellikleri
- Yenidoğan temiz bir sayfadır.
Ve üzerine ebeveynleri memnun eden her şeyi yazabilirsin. Çocuk dünyayı olduğu gibi “iyi” ve “kötü” olmadan görür. Ibuka ebeveynleri sorumluluk konusunda uyarır ve bu eşsiz “vizyon” yeteneğinin nasıl kırılmayacağını tavsiye eder. - Çocuğun bilgileri işleme yeteneği tükenmezdir.
Her türlü bilgiyi aktarabilir, böylece çocuk dünyayla ilgili gerekli bilgileri alır. Bilgi sunma yolları sınırsızdır.
Kaç yaşında
Doğumdan itibaren
şekerleme
- Susuzluk araştırması bebeğinizin sınırlı değildir. Bu aynı anda hem bir artı hem de eksidir (ancak sadece sizin için ve onun için - kesinlikle bir artı!). Ibuka, çocukların oyuncaklarını desteklemiyor, ancak ebeveynleri çocuklarına her türlü hayati oyuncağı vermeye zorluyor (çatallardan çekmecelere, pillerden bilgisayar sistemlerine).
- Ibuka sistemine göre, Japonya'daki en büyük gelişmekte olan dernek çalışıyor ve çalışmaları eşsiz olumlu sonuçlar veriyor.
eksileri
- Sistem, tüm Avrupalı \u200b\u200bçocuklar için uygun olmayan Japon zihniyeti (itaat, tefekkür eğilimi) için tasarlanmıştır.
- Ibuka-san, ebeveynlik hakkındaki fikirlerinizle örtüşmeyebilecek bazı tartışmalı fikirleri (örneğin, çocukların cezaları, cinsiyet farklılıkları hakkında) ifade eder.
Masaru Ibuka. "Üçten sonra çok geç."
Nikitin ailesi
Boris Pavlovich ve Lena Alekseevna Nikitinler yedi çocuk yetiştirdiler ve kendilerine özgü OU-VERS yöntemini (Yeteneklerin Etkili Gelişimine Yönelik Olanakların Geri Dönülemez Solması) geliştirdiler. Diğer pek çok yazar gibi, Nikitin de inanıyordu: Üç yaşına kadar bir çocuğa öğretmediyseniz, onu vasat ve sıkıcı bir yaşama mahkum ettiniz ...
Tekniğin ayırt edici özellikleri
- Çocuk fiziksel ve entelektüel yükleri birleştirerek istediğini yapar.
Onu İsveç duvarından sökmeye zorlaması gerekmiyor (eğer Nikitin ile nişanlıysa muhtemelen 10-12 ay ustalaşacak) ve hecelerle okuması için zorla. Sabırlı olun, o kadar okuyarak taşınır ki, kitaptan çıkmasını ve spor aletlerine dönmesini istersiniz! - Evdeki her şey harekete katkıda bulunmalıdır.
Kıyafetler hafif olmalıdır (pencere yeterince sıcak olduğu sürece, bebek bezleri bile bebek için yeterlidir) ve spor merkezi her zaman elinizin altında.
Kaç yaşında
Doğumdan itibaren
şekerleme
- Bu teknik sadece çocuğun gelişimini etkilemekle kalmaz, aynı zamanda ebeveynlere bebekle iletişim konusunda pratik tavsiyeler verir.
- çok hızlı bir şekilde bebeğin mantığını, analitik becerilerini, mekansal düşünmeyi, zekayı geliştirir.
eksileri
- Sistem, gelişimin fiziksel ve entelektüel yönlerine odaklanır ve duygusal bileşene çok az dikkat eder.
BP Nikitin. Eğitici Oyunlar, B.P. Nikitin. "Hastalık olmadan çocukluk", B.P. Nikitin. "Çocuklarımızın sağlık rezervleri."
Bebeğini geliştir
Eğitsel oyunlar, oyuncaklar, kılavuzlar, çocuklar ve ebeveynler için kitaplar, yaratıcı ve erken gelişimdeki lider İnternet portalı yazarlarından Lena Danilova'dan ipuçları.
Çıngırak kutusu
Annelerin çoğunluğu muhtemelen siyah-beyaz çizimlerin zıtlıklarının faydalarını biliyor: daha ayrıntılı bir çalışma ve bir tat testi için, daha büyük çocuklara bakmaları için onlara bir yenidoğan önerilebilir. Elbette, kartlarla geçebilirsiniz, ancak bir şekilde onları düzeltmeniz veya asmanız gerekir ve kutu bu anlamda kendi kendine yeterli olur.
- Herhangi bir kutuyu (daha iyi karton, orta boy) alın, içine plastik bir şişenin kapağını yerleştirin. Oyuncak çoktan geldi! Kutuyu beyaz kağıtla örtün. Kutuyu sanatsal yeteneklerinize en iyi şekilde boyamak için siyah bir işaretleyici kullanın (kendinizi daireler, çizgiler ve üçgenler ile sınırlayabilirsiniz). Harika bir fikir - Büyük çocuklarınızdan birine böyle bir oyuncak hazırlamayı teklif etmek.
- Bu oyuncak sadece vizyon değil, aynı zamanda bebeğin zihniyetini de geliştirir.
Oyuncak anahtarı
Bu oyuncak için, geleneksel bir buton anahtarına, kısa bir kabloya ve iki büyük renkli boncuklara ihtiyacınız olacak. Anahtarın ayrıntılarını sökün, kordonu içeri sokun, böylece uçları teldeki deliklerden dışarı çıkar ve anahtarı tekrar monte edin. Kordonun üzerine boncuklar takın, bunları düğümlerle sabitleyin. Çocuk dantelin uçlarını çekip sırayla boncukları anahtara çekebilir, düğmeye basıp tıklayabilir. Oyuncak mükemmel kırıntıları geliştirir.
İlk fotoğraf galerisi
Orta büyüklükteki herhangi bir kutuyu (çocuk ayakkabısının altından veya bir cep telefonundan) alın, herhangi bir “sondaj dolgusu” içine doldurun (bir avuç dolusu bezelye, şişe mantarı, işaretçilerden gelen kapaklar, çanlar), kutuyu renkli kağıda yapıştırın veya kendinden yapışkan film ile yapıştırın.
- Aile üyelerinizin resimlerini kutunun her iki tarafına yapıştırın. Bebeğin fotoğrafını unutma! Beyaz kağıda, kim büyük harflerle yazıp kutuya fotoğraf ve imza yapıştırın. Şeffaf film ve bant ile üst kısım güçlendirilebilir.
- Oyuncak, bir çocuğun kollarını görür, onu dünyaya tanıtır, ilk kitapların veya kartların yerini alır.
Eldiven Oyuncaklar
Sıradan eldivenlerin yüzdesi kısa ve sık sık onları unuturuz, kaybederiz veya basitçe yırtarız. Her bir parmak çeşitli dolgularla doldurulursa tek bir eldiven mükemmel bir dokunsal oyuncağa dönüşecektir - boncuklar, hışırdayan bir çanta parçası, çan, fasulye vb. Eldivenin her bir tabanını ve avucunu dayanıklı bir ped ile doldurun.
- Bu eldivenler mükemmel bir şekilde gelişiyor bebeğim.
Son ipucu
Bebek için "gözlem günlüğü" nü alın. Her küçük şeyi yazacağınız kutunun içindeki normal bir defter olmasına izin verin: Ne kadar sürünmeyi öğrendiği ve ilk dişi çıktığında nasıl tepki verdiğini. Sadece hafızanıza güvenmeyin: her gün iyice hatırlayamazsınız bebeğim. Gelişimiyle ilgili bilgiler, nerede alan bulunduğunuzu ve özel olarak hangi aktivitelere dikkat etmeniz gerektiğini analiz etmek için çok yararlı olacaktır.
09/29/2007 16:06:40, Victoriabeyaz-güvercin ve sana katılmıyorum. Ne kadar çok insanın birçok görüşü olsa da. Bu makale, her bir yazarın her bir metoduna ilişkin tüm bilimsel bilgiyi kopyalamak için değil, bu tekniklerin kim olduğunu ve nasıl ortaya çıktığını tanıtmak için herhangi bir ülser görmedim, hiçbir şey yapamayacağınızı önermeye cüret edeceğim Bu yöntemlerden birini denememişler ya da denememişler ve bu nedenle, yeterince zararsız bilgi gibi acı verici olarak algıladılar. Ama hangi kitapların benim için ilginç olacağını, eğer kitapçıya gidip orada bir kitap alıp yazarın kendisinin daha detaylı bir şekilde çiğneyip ağzına koyacağı bir yöntem kullanarak bir kitap satın almak için çok temkinli olursanız çok yararlı bilgiler edinebileceğimi öğrendim. Küsme, bu sadece benim düşüncem.)))
15.05.2007 14:16:42
teşekkür ederiz! Lena Danilova tekniğini beğendik
Ciddi hatalar ve bariz gazetecilikle ilgili profesyonel olmayan sonuçlar, izlenimi en başından mahrum eder. daha fazla ve okumak istemiyorum. Yüzeyi öldürür. Montessori hakkında söylenenlerin% 90'ı yanlış.
Ve makalenin yazarı kim? Görülecek yer yok ...
Burada, muhtemelen kimse beni hatırlamıyor, ama oğlum ve ben aktif olarak tüm bu tekniklerle meşgul olduk. Şimdi oğlum 4.5 yaşında ve gözlemlere göre (tamamen öznel), 3 yaşından sonra çocuğa zekâ gelişiminde böyle bir başlangıç \u200b\u200bhamlesi vermenin gerçekten çok geç olduğunu ve bunun da bir çocuğu daha fazla çocuk sahibi yapmasını mümkün kılacağına katılıyorum. Üç yaşından sonra bir çocukla geliştirmek ve pratik yapmak çok geç değildir, ancak 33 yaşından sonra olduğu gibi, mükemmel bir başarı elde etmek ve onu sınıfın en iyisi yapmak için, bölümün geç saatlerinde değil, bir çocuk dahisi olmak gerekir. 3ex'ten sonra yapmaya başlamak için çok geç olduğunu düşünüyorum. Başka bir şey de, çoğu ebeveynin çocuğun önce mutlu olmasını ve ikinci olarak başarılı olmasını istediğini ve çok azının, bir çocuğu diğerlerinden çok daha farklı kılmak için yıllarını ayırmaya istekli olduğudur.
Ve yöntemler hakkında biraz: sadece iki yöntem (Domana ve Montessori) tam teşekküllü yöntemlerdir, bilimsel deneylerle onaylanır ve bunların altında bilimsel ve tıbbi bir temele sahip olurlar. Yazarları, ilk görevi hasta çocukların canlandırılması ve sağlıklı çocukların gelişiminin bir yan etkisi olan geniş bir pratiği olan tıbbi eğitimcilerdir. Listelenen her şey (Nikitin, Danilova, Lupan), ayrıca özlenen Fedotov ve Tyulenev - kendilerini ve diğer insanların çocuklarını yetiştirmeye kendilerini adamış ebeveynlerdir. Onların yöntemleri - daha ziyade, daha karmaşık bir görevi yerine getirmedeki zengin deneyimleri - ahenkli, mutlu ve yetenekli insanlar yetiştirmek ve bu süreçte ölmemek.
Bu nedenle, çocuğunuz anormallikler veya beyin hasarı ile doğarsa, bence saçma sapan Doman veya Montessori yöntemini kullanmayın. Evet, her şeyi tamamen yapıyorsanız, birkaç üç yıllık bir ömre sahip olursunuz, ancak sonuç garanti edilir. Çocukların üretkenliğinin sonucu, metodolojiyi sürekli izleyenlere ve çocuk iyi algıladıklarına da garanti edilir.
Çocuğunuz sağlıklıysa ve çocuğun potansiyelini en üst düzeye çıkarmasını sağlamak için çabalarınızı çok fazla harcamak arzusunu hissederseniz, bu yaklaşımları birleştirmenin anlamı olur - ve çocuğunuz için daha kolay ve daha iyi olacaktır. Örneğin, Doman yöntemi görsel zekanın gelişimine dayanan% 99'dur, Montessori - duyusal gelişim üzerine - çocuk yaşam deneyimlerini deneyerek ve genişleterek yeni bilgiler alır. Nikitins, diğerlerinden daha fazla motor zeka ve mantık + sağlık gelişiminde en iyi uygulamalarını sunar. Lupan, Danilova ve Tyulenev, çeşitli alanlardaki eğitsel oyun fikirleri bakımından zengindir - fikirlerini ana dilde kullanmak için bilgisayar ve doğa bilimleri kullanmak basittir. Her şeyi deneyebilir ve çocuğun kendisi için hangi tekniklerin daha uygun olduğunu düzenleyecektir ve size gösterecektir - görsel, sesli veya bilgi algılaması kinestetik metodu hakimdir. Ses veya kinestetik yönteme hâkim olan çocuklar, Doman kartlarını izlemeyecek, ses istihbaratına hükmedilenler Nikitinsky bulmacalarından, vb. Memnun kalmayacaklardır.
Makalede bazı hoş olmayan izlenimler kaldı. İlk olarak, erken gelişimde yer alan anneler, gösterge niteliğinde onaylamayan bir tonda yazılır (ilk paragrafa bakınız), daha sonra, Montessori yönteminin zihinsel engelli, metodoloji için yaratılmış olduğu gerçeğine vurgu yaparak, gelişim yöntemlerinin çok yüzeysel bir incelemesi yapılır Domana-travmatik beyin hasarı, vb. Çocuklar için Konuyla ilgili derinlemesine bir görüş yok, sadece her yere ve her yere yazdıkları yüzeysel anlar. Yazarın erken gelişim sorununa karşı kişisel tutumunu görmüyorum, sadece gerçekçilik
Kaç tane aile, bir çok kalkınma sistemi ve bunlar sadece arzularımıza bağlı değil.
Biz bir dede ve torunuz.
http: //www..aspx? id \u003d 4841
Ve motor yetenekleri sınırlı olan çocuklar ne yapar? Çok uzun süre emekleyemeyen, diz çökmeyen veya ayakları üzerinde duramayanlar? Yani çocuklar erken gelişmeyi parlamazlar mı? Ve zamanında? Glen Doman ve yöntemlerin diğer yazarlarına, diğer çocuklar emeklemeyi ve yürümeyi öğrenirken bacaklarına alçı giymek zorunda olan bir çocuğa ne önerebilir? Çok geçmeden, oğlum zaten 1 yaşında ve 2 aylık ve şimdi tamamen kendi başına oturmayı, midesinden sırtına geçmeyi ve biraz sürünmeyi öğrendi. Fakat entelektüel ve duygusal gelişiminde herhangi bir gecikme gözlemlemiyorum. Ve eller genellikle sadece harika geliştirilir.
İlginç yazı için teşekkürler! Birisi için, bu uzun zamandan beri bilinen şeyler olabilirdi, ama kafamda çok şey kimin xy temizledi. Her ne kadar eğitim kusurlu görünüyorsa da.
Geçerli sayfa: 1 (kitap için toplam 9 sayfa)
Her anne çocuğunu parlak, yaratıcı, açık ve kendine güvenen görmek ister. Ancak, ne yazık ki, herkes bebeğinizin zekasının dikkatli gelişimine nasıl katkıda bulunacağını bilemez.
Masaru Ibuki’nin Üç Sonra Zaten Geç Olduğu kitabı, çocukların erken gelişimlerinin gerekliliği ve önemini anlatıyor. Ne de olsa, yaşamın ilk üç yılı çocuğun her gün hızlı ve kapsamlı büyümede önemli bir aşama olabileceği bir çocuğun zihinsel yeteneklerinin oluşumunda eşsiz bir dönemdir.
Bu kitap hayatımı dolaştırdı. Kendi çocuklarımın gelişimine doğru ve bilinçli bir şekilde yaklaşmasına yardımcı oldu. Ve bu kitabı okuduktan sonra erken gelişme fikrini istemeyen bekar bir anne ile tanışmadım. Artık daha fazla anne ve baba olacağından eminiz.
Masaru Ibuki’nin kitabının yeniden yayımlanmasını başlatırken, küçük çocukların ebeveynlerine okuma zevkini vermek istiyoruz. Ve çocuklarının gelecekteki başarılarından daha fazla zevk alacaklar. Ülkemizde gerçekten daha akıllı çocuklar ve mutlu ebeveynler istiyoruz.
Evgenia Belonoschenko,
baby Club şirketinin kurucusu ve ruhu
Masaru ibuka
Anaokulu Çok Geç!
Masaru Ibuka
Üçten sonra çok geç
İngilizce'den N. A. Perova
Studio Art Yayınları Lebedev
İngilizce baskısına giriş
Bu kitabın yazıldığı nezaket ve iyilik için, anlattıklarının önemini hissediyorsanız, belki de diğer benzer kitaplarla birlikte, fikirlerinizi dünyadaki en büyük ve iyi devrimlerden biri yapacaktır. Ve içtenlikle bu hedefe ulaşılmasını diliyorum.
En dikkat çekici değişiklikleri getirecek, ancak kan dökülmeden ve eziyet göstermeden, nefret ve açlık olmadan, ölüm ve yıkım olmadan gerçekleşecek bir devrim hayal edin.
Bu tür bir devrimin sadece iki düşmanı var. Birincisi ağır gelenekler, ikincisi mevcut durumdur. Köklü geleneklerin parçalanmasına ve eski önyargıların Dünya'dan kaybolmasına gerek yoktur. En azından bir miktar fayda sağlayabilecek olanı yok etmeyin. Ancak bugün korkunç görünen şey, yavaş yavaş gereksiz yere yok olmasına izin verin.
Masaru Ibuki’nin teorisi, cehalet, cehaletsizlik, kendinden şüphe duyma gibi gerçekleri yok etmeyi mümkün kılar ve belki de yoksulluğun, nefretin ve suçun azalmasına neden olacağını bilen bir kişi olur.
Masaru Ibuki’nin kitabı bu sözleri vermez, ancak zeki bir okuyucunun gözleri önünde her zaman böyle bir bakış açısı olacaktır. En azından bu kitabı okurken bende bu düşünceler doğdu.
Bu şaşırtıcı derecede iyi kitap, ezici açıklamalar yapmaz. Yazar sadece küçük çocukların bir şey öğrenme yeteneğine sahip olduğunu varsayar.
İki, üç veya dört yılda hiç çaba sarf etmeden öğrendiklerinin, onlara zorlukla verilip verilmediğine inanmaktadır. Ona göre, yetişkinlerin zorlukla ustalaşmaları gerçeği, çocuklar şakacı öğreniyorlar. Yetişkinlerin bir salyangoz hızında öğrenmeleri neredeyse anında çocuklara verilir. Yetişkinlerin bazen öğrenmek için tembel olduklarını, çocukların öğrenmeye her zaman hazır olduklarını söylüyor. Ve göze çarpmayan ve dokunaklı olduğunu söylüyor. Kitabı basit, anlaşılır ve net.
Yazara göre, bir insan için en zorlayıcı faaliyetlerden biri yabancı dil öğrenmek, kemanı veya piyanoyu okumayı ve çalmayı öğrenmektir. Yetişkinler bu becerileri güçlükle ustalaştırıyorlar, ancak çocuklar için bu bilinçsiz bir çaba. Ve benim hayatım bunun canlı bir onayı. Her ne kadar bir düzine yabancı dil öğrenmeye çalışsam da, her kıtada öğretmen olarak çalıştığım için, hem toplumun en ayrıcalıklı kesimlerinden hem de en altından çocuklara öğretmenlik yaptığım için, sadece kendi ana dilimi biliyorum. Müziği çok seviyorum, ancak herhangi bir müzik enstrümanı çalmayı bilmiyorum, bir melodiyi nasıl ezberleyeceğimi bile hatırlayamıyorum.
Çocuklarımızın büyümesi, birçok dilde akıcı bir şekilde konuşmaları, yüzmeyi, araba kullanmaları, yağları boyamaları, keman çalmaları - ve bunların hepsini profesyonel bir seviyede bilmeleri için sevilmelisiniz (biz yapıyoruz), saygı duyuyoruz (biz nadiren yaparız) ve onlara öğretmek istediğimiz her şeyi eline geçiririz.
Bütün çocuklar ergenliğe ulaşmadan önce dilleri, sanatı, temel bilimleri biliyorsa ve ardından felsefeyi, etiği, dilbilimi, dini ve sanatı incelemek için sonraki yılları kullanırlarsa, dünyanın nasıl daha zengin, daha sağlıklı ve daha güvenli olacağını hayal etmek zor değildir. bilim ve benzeri daha ileri düzeyde.
Çocukların büyük öğrenme isteği, oyuncaklar ve eğlence ile donuk olmasa da, teşvik edilip geliştirildiyse, dünyanın nasıl olacağını hayal etmek zor değildir. Üç yaşındaki bir çocuğun bilgisine duyulan açlığın sadece Mickey Mouse ve sirk tarafından değil, Michelangelo, Manet, Rembrandt, Renoir, Leonardo da Vinci'nin eserleri ile de tatmin edildiğinde dünyanın ne kadar iyi olacağını hayal etmek zor değil. Ne de olsa, küçük bir çocuğun bilmediği her şeyi öğrenmek için sınırsız bir isteği vardır ve neyin kötü neyin iyi olduğu hakkında en ufak bir fikri yoktur.
Masaru Ibuki'nin tavsiyesine güvenmek için nedenlerimiz neler? Onun lehine ne konuşuyor?
1. Eğitim teorisinde uzman değildir, bu nedenle, neyin mümkün olup neyin olmadığını bilmez: yerleşik bir alanda önemli bir atılım yapmak için gerekli bir koşul.
2. Kesinlikle bir dahidir. 1947'de ülkesi harap olunca yola çıkarak, cebinde Sony adında üç genç arkadaşı ve 700 doları olan bir şirket kurdu. Japonya'yı harabelerden ve çaresizlikten dünya lideri seviyesine yükselten öncülerden biriydi.
3. Sadece konuşuyor değil. Erken Gelişim Derneği'nin oyunculuk direktörü ve Matsumoto'daki Yetenek Eğitimi örgütü direktörü olarak, şu anda binlerce Japon çocuğa bu kitapta açıklanan programla çalışma fırsatı veriyor. Masaru Ibuka, içeriği değil çocuğa öğretme şeklini değiştirmeyi öneriyor.
Bunların hepsi mümkün mü yoksa pembe rüyalar mı? Hem o hem de başka. Ve ben buna şahitim. Timmerman'ın yeni doğmuş eşlerinin Avustralya'da yüzdüğünü gördüm. Dört yaşındaki Japon çocuklarının Dr. Honda ile İngilizce bildiklerini duydum. Amerika Birleşik Devletleri'nde Jenkins'in rehberliğinde çok küçük çocukların karmaşık jimnastik egzersizleri yaptığını gördüm. Üç yaşındaki çocukların keman ve piyano çaldığını Matsumoto'da Dr. Suzuki ile gördüm. Brezilya'da Dr. Versa'nın rehberliğinde üç dilde okuyan üç yaşında bir çocuk gördüm. Sioux’daki iki yaşındaki çocukların Dakota’da yetişkin atlara bindiklerini gördüm. Dünyanın dört bir yanından annelerden binlerce kitap aldım, çocuklarına kitabımı okumayı öğrettikleri zaman ortaya çıkan mucizeleri onlara açıklamalarını istedi.
Önerilen kitabın şimdiye kadar yazılmış en önemli kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum. Ve Dünyada yaşayan tüm ebeveynlerin okuması gerektiğini düşünüyorum.
Glen Doman,
kalkınma Enstitüsü Müdürü
insan potansiyeli
Philadelphia, ABD
Yazarın Önsözü
Antik çağlardan beri, olağanüstü yeteneklerin öncelikle bir kalıtım olduğuna, doğanın bir kaprisine olduğuna inanılıyor. Mozart’ın ilk konserini üç yaşındayken ya da John Stuart Mill’in Latince’de klasik edebiyatı aynı yaşta okuduğu söylendiğinde, çoğu basitçe tepki verdi: “Tabii ki, onlar dahiler.”
Bununla birlikte, Mozart ve Milla'nın ilk yıllarının ayrıntılı bir analizi, çocuklarını üstün kılmak isteyen babalar tarafından kesinlikle büyüdüklerini göstermektedir. Ne Mozart'ın ne de Mill'in dahiler olarak doğmadığını, yeteneklerinin erken çocukluktan itibaren uygun koşullar yarattıkları ve mükemmel bir eğitim sağladıkları için yeteneklerinin en üst düzeye çıktığını düşünüyorum.
Tersine, başlangıçta doğasına yabancı olan bir ortamda yenidoğan yetiştirilirse, gelecekte tamamen gelişme şansı yoktur. En canlı örnek, 1920'lerde Kalküta'nın (Hindistan) güneybatısında bulunan bir mağarada, 1920'lerde bir misyoner ve eşi tarafından bulunan “kurt kızları” Amala ve Kamala'nın öyküsüdür. İnsan formunu kurtlar tarafından yetiştirilen çocuklara iade etmek için ellerinden geleni yaptılar, ancak tüm çabalar boşunaydı. İnsan tarafından doğan bir çocuğun bir erkek, bir kurt yavrusu ise bir kurt olduğu kabul edilir. Ancak, bu kızlar ve insani koşullarda kurt alışkanlıklarını ortaya koymaya devam ettiler. Eğitimin ve bebeğin doğumdan hemen sonra düştüğü ortamın büyük olasılıkla bir kişi mi yoksa kurt mu olacağını belirler!
Bu örnekleri yansıtarak, eğitim ve çevre üzerindeki yenidoğan üzerindeki muazzam etki hakkında gittikçe daha fazla düşünüyorum.
Bu sorun sadece bireysel çocuklar için değil tüm insanlığın sağlığı ve mutluluğu için de büyük önem kazanmıştır. Bu nedenle, 1969'da “Erken Gelişim Japon Birliği” organizasyonunu oluşturmaya başladım. Bizim ve yabancı bilim insanlarımız, Dr. Shinichi Suzuki'nin çocuklara keman çalmayı öğretme yönteminin uygulanmasını incelemek, analiz etmek ve genişletmek için deneysel sınıflarda bir araya geldiler ve daha sonra tüm dünyanın dikkatini çekti.
Çalışmalarımızda ilerledikçe, çocuklara geleneksel yaklaşımın ne kadar kusurlu olduğu bize açıkça belli oldu. Alışılmış olarak çocuklar hakkında her şeyi bildiğimize inanıyoruz, oysa gerçek olasılıkları hakkında çok az şey biliyoruz. Üç yaşından büyük çocuklara ne öğretileceği sorusuna çok dikkat ediyoruz. Ancak bu çağdaki modern araştırmalara göre, beyin hücrelerinin gelişimi zaten yüzde 70-80 oranında tamamlandı. Bu, çabalarımızı çocuğun beyninin üç yaşından önceki erken gelişimine odaklamamız gerektiği anlamına mı geliyor? Erken gelişim, bebeklerin gerçekler ve rakamlarla zorla beslenmesini sağlamamaktadır. Önemli olan - "zamanında" yeni bir deneyim tanıtımı. Ancak her gün bir çocuğa, genellikle bir anneye önem veren yalnızca onu “zamanında” tanıyabilir. Bu kitabı bu annelere yardım etmek için yazdım.
Masaru Ibuka
Bölüm 1
Potansiyel çocuk
1. Önemli dönem
Anaokulu çok geçMuhtemelen, her biriniz okul yıllarından sınıfta özellikle üstün yetenekli bir öğrencinin olduğunu, hatırı sayılır bir çaba göstermeden sınıfın lideri haline geldiğini hatırlarsınız, diğeri ne kadar zorlarsa çalışsın, kuyrukta sürüklenir.
Yıllarımda, öğretmenler bizi böyle teşvik etti: “Zekisin ya da değilsin, bu kalıtım değildir. Hepsi kendi çabalarına bağlı. ” Yine de kişisel deneyim, mükemmel bir öğrencinin her zaman mükemmel bir öğrenci olduğunu ve kötü bir öğrencinin her zaman kötü bir öğrenci olduğunu açıkça göstermiştir. Zekanın en baştan önceden belirlenmiş olduğu görülüyordu. Bu tutarsızlıkla ne yapılmalıydı?
Bir kişinin yeteneklerinin ve karakterinin doğuştan önceden belirlenmemiş olduğu, çoğunlukla hayatının belli bir döneminde oluştuğu sonucuna vardım. Anlaşmazlıklar uzun zamandır devam ediyor: kalıtım mı yoksa aldığı eğitim ve terbiye bir insanı mı oluşturuyor. Fakat bugüne kadar, hiç ya da daha az ikna edici teori bu tartışmalara bir son vermedi.
Son olarak, bir yandan beyin fizyolojisi ve diğer yandan çocuk psikolojisi üzerine yapılan çalışmalar, çocuğun zihinsel becerilerinin gelişmesinin anahtarının, yaşamın ilk üç yılında, yani beyin hücrelerinin gelişimi sırasında kişisel öğrenme deneyimi olduğunu göstermiştir. Hiçbir çocuk bir dahi olarak doğmaz ve kimse bir aptal değildir. Her şey, çocuğun yaşamının belirleyici yıllarında beynin uyarılma ve gelişme derecesine bağlıdır. Bunlar doğumdan üç yaşına kadar olan yıllar. Anaokulunda geç kalmak için.
Her çocuk iyi öğrenebilir - hepsi öğrenme yöntemine bağlıdır.Okuyucu, neden mesleğin mühendisi ve şu an şirketin başkanı olduğumu merak ederek erken insani gelişme konularını ele aldı. Sebepler kısmen “kamusal”: Bugünün gençleri ayaklanmalarına hiç de kayıtsız değilim ve kendime bu gençlerin hayatındaki memnuniyetsizlikten ne kadar modern eğitimin suçlanacağını soruyorum. Kişisel bir sebep var - kendi çocuğum zihinsel gelişimde geride kalıyordu.
Çok küçükken, böyle engelli bir çocuğun doğuştan düzgün bir şekilde eğitilmiş olsa bile normal, eğitimli bir insana dönüşebileceği asla aklıma gelmedi. Shinichi Suzuki gözlerimi açtı ve “geriye çocuklar yok - bunların hepsi öğretme yöntemine bağlı” dedi. Suzuki’nin çocuklar için keman öğretme yöntemi olan “Suzuki’nin Yeteneklerini Eğitmek” yöntemi ile ne kadar büyük sonuçlar aldığımı ilk gördüğümde, bir ebeveyn olarak bir zamanlar kendi çocuğum için hiçbir şey yapamadığım için çok üzüldüm.
Öğrenci huzursuzluğu sorununu ilk gördüğümde, eğitimin önemini derinden düşündüm ve sistemimizin neden bu kadar saldırganlık ve memnuniyetsizlik yarattığını anlamaya çalıştım. İlk başta bana bu saldırganlığın köklerinin üniversite eğitim sisteminde olduğu görünüyordu. Ancak, sorunu çözerek, bunun zaten lise karakteristik olduğunu fark ettim. Sonra ortaokul ve ortaokul sistemini inceledim ve sonunda anaokulundaki çocuğu etkilemek için çok geç olduğu sonucuna vardım. Birdenbire, bu düşünce Dr. Suzuki ve meslektaşlarının yaptıklarıyla aynı zamana denk geldi.
Dr. Suzuki, 30 yıldan beri eşsiz yöntemini uyguluyor. Bundan önce, geleneksel öğretim yöntemlerini kullanarak ortaokul ve lise sınıflarında ders verdi. Yetenekli ve beceriksiz çocuklar arasındaki farkın lisede çok büyük olduğunu ve bu nedenle daha küçük çocuklarla çalışmaya karar verdiğini ve ardından en küçük yaşta, öğrettiği çocukların yaşını azaltmaya devam ettiğini belirtti. Dr. Suzuki, keman çalmayı öğretiyor çünkü kemancının kendisi. Bu yöntemin herhangi bir eğitim alanında başarılı bir şekilde uygulanabileceğini anladığımda, “erken gelişim” sorununu ciddiye almaya karar verdim.
Erken gelişim, dahileri arttırmayı amaçlamazİnsanlar genellikle erken gelişimin dahi yetiştirmesine yardım edip etmediğini soruyorlar. Cevap: "Hayır" Erken gelişmenin tek amacı çocuğa öyle bir eğitim vermesi ki onu zihni ve nazik yapması için derin bir zihni ve sağlıklı bir vücuda sahip olmasıdır.
Fiziksel engelli değilse, tüm insanlar aynı şekilde doğarlar. Çocukların zeki ve aptal, aşağılık ve agresif düşüşte ayrılmasının sorumluluğu eğitime. İhtiyaç duyulan ve gerektiğinde verilen her çocuk zeki ve güçlü bir karaktere sahip olmalıdır.
Benim bakış açıma göre, erken gelişmenin asıl amacı mutsuz çocukların ortaya çıkmasını önlemektir. İyi bir müzik dinlemek için bir çocuğa verilir ve seçkin bir müzisyeni yetiştirmemesi için keman çalması öğretilir. İyi bir dilbilimci yetiştirmemesi ve onu “iyi” bir anaokulu ve ilkokul için hazırlaması için bile yabancı bir dil öğretiyor. Asıl şey çocukta sınırsız potansiyelini geliştirmek, böylece yaşamında ve dünyada daha fazla neşe olacak.
İnsan yavrularının çok az gelişmesi, muazzam potansiyelinden bahsediyorErken gelişimin yenidoğanın büyük potansiyeli ile ilişkili olduğuna inanıyorum. Tabii ki, yenidoğan kesinlikle çaresiz, ama tam olarak çok çaresiz olduğu için, potansiyeli çok büyük.
İnsan çocuğu genç hayvanlardan çok daha az gelişmiştir: sadece çığlık atar ve süt emer. Köpekler, maymunlar veya atlar gibi genç hayvanlar da emekleyebilir, sarılabilir veya hemen kalkıp yürüyebilir.
Zoologlar, yeni doğmuş bir bebeğin yeni doğmuş bebeğin 10-11 ay gerisinde olduğunu ve bunun sebeplerinden birinin de yürürken insanın duruşu olduğunu iddia ediyorlar. Bir kişi dikey bir pozisyona girer girmez ve fetüs tam olarak gelişinceye kadar rahimde olamazdı, bu yüzden çocuk hala tamamen çaresiz doğar. Vücudunu doğumdan sonra kullanmayı öğrenmek zorundadır.
Benzer şekilde beyni kullanmayı da öğrenir. Ve eğer herhangi bir hayvanın bacağının beyni doğum anında neredeyse oluşursa, yeni doğmuş bir çocuğun beyni boş bir kağıt yaprağına benzer. Bu kağıda yazılanlardan, çocuğun ne kadar yetenekli olduğuna bağlıdır.
Beyin yapıları üç yıl boyunca oluşur.İnsan beyninin yaklaşık 1.4 milyar hücreye sahip olduğunu söylüyorlar, ancak yenidoğanlarda çoğu henüz yer almadı.
Bir yenidoğanın ve bir yetişkinin beyin hücrelerinin karşılaştırılması, beyin gelişimi sürecinde, hücreleri arasında özel işlem köprülerinin oluştuğunu gösterir. Beyin hücreleri, olduğu gibi, birbirlerinin kollarını germek için birbirlerine sıkıca tutuyorlar, duyulardan aldıkları dışardan gelen bilgilere cevap veriyorlar. Bu işlem, transistörlerin elektronik bir bilgisayardaki çalışmasına çok benzer. Her bireysel transistör kendi başına çalışamaz, sadece tek bir sisteme bağlanır, bilgisayar gibi çalışır.
Hücreler arasındaki bağlantıların en aktif şekilde oluştuğu dönem, çocuğun doğumundan üç yıla kadar olan süredir. Bu bileşiklerin yaklaşık yüzde 70-80'i şu anda doğmaktadır. Ve geliştikçe, beynin yetenekleri artar. Zaten doğumdan sonraki ilk altı ayda, beyin yetişkin potansiyelinin yüzde 50'sine ulaşıyor ve üç yılda yüzde 80. Tabii ki, bu bir çocuğun beyninin üç yıl sonra gelişmeyi bırakması anlamına gelmez. Üç yaşındayken, beynin arkası temelde olgunlaşır ve dört yıla kadar, bunun bir kısmına ön loblar denir.
Beynin dışarıdan bir sinyal alması, imajını yaratması ve ezberlemesi için temel yetenek, çocuğun tüm entelektüel gelişimini tutan temel bilgisayardır. Düşünme, ihtiyaç, yaratıcılık, duygular gibi olgun yetenekler üç yıl sonra gelişir, ancak bu çağın oluşturduğu bir üs kullanırlar.
Bu nedenle, ilk üç yıl içinde sağlam bir taban oluşmadıysa, nasıl kullanılacağını öğrenmek faydasızdır. Kötü bir bilgisayarda çalışırken iyi sonuçlar elde etmeye çalışmak gibi.
Bebeğin yabancıların varlığındaki çekingenliği - görüntüleri tanıma yeteneğinin gelişiminin kanıtı“İmaj” kelimesinin özel kullanımını kitabımda açıklamak istiyorum.
"Görüntü" kelimesi en çok "şema", "örnek aygıt", "model" anlamında kullanılır. Bu kelimeyi çocukların beyninin bilgiyi tanıdığı ve algıladığı düşünme sürecini belirtmek için daha geniş ama özel bir anlamda kullanmayı öneriyorum. Yetişkin bir insanın temel olarak mantıklı düşünme yeteneğini kullanarak bilgiyi kavradığı yerde, çocuk sezgiyi, kendine has bir anlık imaj yaratma yeteneğini kullanır: yetişkinin düşünme tarzı çocuğa erişilemez ve daha sonra ona gelir.
Bu erken bilişsel aktivitenin en canlı kanıtı, bebeğin insanların yüzlerini ayırt etme yeteneğidir. Özellikle çocuk hastanesinde gördüğüm bir çocuğu hatırlıyorum. 50 yaşını sadece bir yaşından küçükken ayırt edebildiğini söylediler. Üstelik sadece onları tanımakla kalmadı, aynı zamanda her birine kendi takma adını verdi.
“50 kişi” - rakam çok etkileyici olmayabilir, ancak bir yetişkin bile bir yılda 50 farklı kişiyi hatırlamayı zorlaştırıyor. Tüm tanıdıklarınızın yüz özelliklerini daha kesin olarak yazmaya çalışın ve bir kişiyi diğerinden analitik olarak ayırt edip edemediğinizi görün.
Çocuğun tanıma yetenekleri, utangaçlığın ortaya çıktığı yaklaşık yarım yıl sonra belli olur. Küçük kafası zaten anne veya baba gibi tanıdık yüzleri yabancılardan ayırt edebilir ve bunu açıkça ortaya koyar.
Modern eğitim “titizlik” ve “her şey mümkün” dönemini birbiriyle değiştirerek hata yapar.Bugün bile, birçok psikolog ve eğitimci, özellikle “ilerici” sayılanlar, küçük bir çocuğun bilinçli öğrenmesinin yanlış olduğuna inanmaktadır. Çok fazla bilginin çocuğun sinir sistemini olumsuz yönde etkilediğine ve onu kendine bırakması ve istediğini yapmasına izin vermesinin daha doğal olduğuna inanıyorlar. Bazıları bu yaşta çocuğun bir egoist olduğuna ve her şeyi kendi zevkine göre yaptığı konusunda ikna olmuşlardır.
Bu nedenle, bu tür fikirlerin etkisinde olan tüm dünyadaki ebeveynler, bilinçli bir şekilde “yalnız bırak” ilkesini izlerler.
Ve aynı ebeveynler, çocukları anaokuluna veya okula gittiğinde, bu ilkeyi anında terk eder ve aniden katılaşır, çocuklarını eğitmeye ve öğretmeye çalışır. Ani, “nazik” annelerin hepsi “korkunç” hale geldi.
Bu arada, yukarıdan her şeyin tersi olması gerektiği açıktır. Çocuğun hayatının ilk yıllarında, ona karşı katı ve yumuşak olması ve kendini geliştirmeye başladığında, yavaş yavaş kendi iradesine, “ben” ine saygı duymayı öğrenmesi gerekir. Daha kesin olarak söylemek gerekirse, ebeveyn etkisinin anaokulundan önce bitmesi gerekir. Erken yaşta müdahale etmemek ve daha sonra çocuğa baskı yapmak, ancak yeteneğini tahrip edebilir ve direnişe neden olabilir.
Sony'nin kurucusundan çocukların yetiştirilmesi ve gelişimi hakkında efsanevi kitap. Hamile anne ve babalar tarafından okunması gereken ana kitaplardan biri. Çocuğunuzu nasıl yetiştireceğinizi öğreneceksiniz. Bu kitap sizi bir kez ve hepimiz için değiştirecek.
İNGİLİZCE SÜRÜMÜNE GİRİŞ
Bu kitabın yazıldığı nezaket ve iyilik için, anlattıklarının önemini hissediyorsanız, belki de diğer benzer kitaplarla birlikte, fikirlerinizi dünyadaki en büyük ve iyi devrimlerden biri yapacaktır. Ve içtenlikle bu hedefe ulaşılmasını diliyorum.
En dikkat çekici değişiklikleri getirecek, ancak kan dökülmeden ve eziyet göstermeden, nefret ve açlık olmadan, ölüm ve yıkım olmadan gerçekleşecek bir devrim hayal edin.
Bu tür bir devrimin sadece iki düşmanı var. Birincisi ağır gelenekler, ikincisi mevcut durumdur. Köklü geleneklerin parçalanmasına gerek yok ve eski önyargılar Dünya'nın yüzünden yok oluyor. En azından bir miktar fayda sağlayabilecek olanı yok etmeyin. Ancak bugün korkunç görünen şey, yavaş yavaş gereksiz yere yok olmasına izin verin.
Masaru Ibuka'nın teorisi cehalet, cehalet, kendinden şüphe duyma ve belki de yoksulluğu, nefreti ve suçu azaltacağını bilen gerçekleri yok etmeyi mümkün kılar.
Masaru Ibuka’nın kitabı bu sözleri vermez, ancak zeki bir okuyucunun gözleri önünde her zaman böyle bir bakış açısı olacaktır. En azından bu kitabı okurken bende bu düşünceler doğdu.
Bu şaşırtıcı derecede iyi kitap, ezici açıklamalar yapmaz. Yazar sadece küçük çocukların bir şey öğrenme yeteneğine sahip olduğunu varsayar. Gelecekte, 2, 3 ya da 4 yılda hiç çaba sarf etmeden öğrendiklerinin, onlara zorlukla verilip verilmediğine inanmaktadır. Ona göre, yetişkinlerin zorlukla ustalaşmaları gerçeği, çocuklar şakacı öğreniyorlar. Yetişkinlerin bir salyangoz hızında öğrenmeleri neredeyse anında çocuklara verilir. Çocukların her zaman öğrenmeye hazır olduklarında yetişkinlerin bazen ders çalışmak için tembel olduklarını söylüyor. Ve göze çarpmayan ve dokunaklı olduğunu söylüyor. Kitabı basit, anlaşılır ve net.
Yazara göre, bir insan için en zorlayıcı faaliyetlerden biri yabancı dil öğrenmek, kemanı veya piyanoyu okumayı ve çalmayı öğrenmektir. Yetişkinler bu becerileri güçlükle ustalaştırıyorlar, ancak çocuklar için bu bilinçsiz bir çaba. Ve benim hayatım bunun canlı bir onayı. Her ne kadar bir sürü yabancı dil öğrenmeye çalışsam da, her kıtada bir öğretmen olarak çalıştığım için, hem toplumun en ayrıcalıklı kesimlerinden hem de en altından çocuklara öğretmenlik yaptığım için, yalnızca kendi ana dilimi biliyorum. Müziği çok seviyorum, ancak herhangi bir müzik enstrümanı çalmayı bilmiyorum, bir melodiyi nasıl ezberleyeceğimi bile hatırlayamıyorum.
Çocuklarımızın büyümesi, birçok dilde akıcı bir şekilde konuşmaları, yüzmeyi, araba kullanmaları, yağları boyamaları, keman çalmaları - ve bunların hepsini profesyonel bir seviyede bilmeleri için sevilmelisiniz (biz yapıyoruz), saygı duyuyoruz (biz nadiren yaparız) ve onlara öğretmek istediğimiz her şeyi eline geçiririz.
Bütün çocuklar ergenliğe ulaşmadan önce dilleri, sanatı, temel bilimleri biliyorsa ve ardından felsefeyi, etiği, dilbilimi, dini ve sanatı incelemek için sonraki yılları kullanırlarsa, dünyanın nasıl daha zengin, daha sağlıklı ve daha güvenli olacağını hayal etmek zor değildir. bilim ve benzeri daha ileri düzeyde.
Çocukların büyük öğrenme isteği, oyuncaklar ve eğlence ile donuk olmasa da, teşvik edilip geliştirildiyse, dünyanın nasıl olacağını hayal etmek zor değildir. Üç yaşındaki bir çocuğun bilgisine duyulan açlığın sadece Mickey Mouse ve sirk tarafından değil, Michelangelo, Manet, Rembrandt, Renoir, Leonardo da Vinci'nin eserleri ile de tatmin edildiğinde dünyanın ne kadar iyi olacağını hayal etmek zor değil. Ne de olsa, küçük bir çocuğun bilmediği her şeyi öğrenmek için sınırsız bir isteği vardır ve neyin kötü neyin iyi olduğu hakkında en ufak bir fikri yoktur.
Masaru Ibuki'nin tavsiyesine güvenmek için nedenlerimiz neler? Onun lehine ne konuşuyor?
1. Eğitim teorisinde uzman değildir, bu nedenle, neyin mümkün olup neyin olmadığını bilmez: yerleşik bir alanda önemli bir atılım yapmak için gerekli bir koşul.
2. Kesinlikle bir dahidir. 1947'de ülkesi harap olunca yola çıkarak, cebinde Sony adında üç genç arkadaşı ve 700 doları olan bir şirket kurdu. Japonya'yı harabelerden ve çaresizlikten dünya lideri seviyesine yükselten öncülerden biriydi.
3. Sadece konuşuyor değil. Erken Gelişim Derneği Başkan Vekili ve Matsumoto'daki Yetenekler Eğitimi Örgütü Direktörü olarak, şu anda binlerce Japon çocuğa bu kitapta açıklanan programdan öğrenme fırsatı sunuyor.
Masaru Ibuka, içeriği değil çocuğa öğretme şeklini değiştirmeyi öneriyor.
Bunların hepsi mümkün mü yoksa pembe rüyalar mı? Hem o hem de başka. Ve ben buna şahitim.
Timmerman'ın yeni doğmuş eşlerinin Avustralya'da yüzdüğünü gördüm. Dört yaşındaki Japon çocuklarının Dr. Honda ile İngilizce bildiklerini duydum. Amerika Birleşik Devletleri'nde Jenkins'in rehberliğinde çok küçük çocukların karmaşık jimnastik egzersizleri yaptığını gördüm. Üç yaşındaki çocukların keman ve piyano çaldığını Matsumoto'da Dr. Suzuki ile gördüm. Brezilya'da Dr. Versa'nın rehberliğinde üç dilde okuyan üç yaşında bir çocuk gördüm. Sioux’daki iki yaşındaki çocukların Dakota’da yetişkin atlara bindiklerini gördüm. Dünyanın dört bir yanından annelerden binlerce kitap aldım, çocuklarına kitabımı okumayı öğrettikleri zaman ortaya çıkan mucizeleri onlara açıklamalarını istedi.
Önerilen kitabın şimdiye kadar yazılmış en önemli kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum. Ve Dünyada yaşayan tüm ebeveynlerin okuması gerektiğini düşünüyorum.
Glen Dowman, Direktör, İnsan Potansiyeli Geliştirme Enstitüsü, Philadelphia, ABD
Seri: 1
ABD'nin önsözünde, İnsan Potansiyelini Geliştirme Enstitüsü Direktörü Glen Doman'ın ABD'deki kitabına şöyle yazıyor: “Önerilen kitabın şimdiye kadar yazılmış en önemli kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum. Ve Dünyada yaşayan tüm ebeveynlerin okuması gerektiğini düşünüyorum. ”
Bu kitabın yazarı, SONY Corporation'ın kurucusu bu arada, erken gelişme sorununu bir nedenden ötürü üstlendi - kendi çocuğu zihinsel gelişimde geride kalıyordu. Çocuğunu büyütmek ve eğitmek için edindiği tecrübe sonucunda, uzmanların yardımıyla, Erken Gelişim Derneği ve Eğitim Yetenekleri Okulu'nu kurdu, bu kitabı yazdı ve erken çocuk gelişimi alanında dünyanın en ünlü uzmanlarından biri oldu.
Erken gelişim ideolojisi Masaru Ibuka aşağıdaki gibi formüle eder:
“Erken gelişim, bebeklerin gerçekler ve rakamlarla zorla beslenmesini önermiyor. Önemli olan - "zamanında" yeni deneyimin tanıtımı.
Bu kitap “Corr @ vno” projesinin bir üyesidir. Bu kitaptaki hataları, yazım hatalarını veya diğer eksiklikleri bildirmek isterseniz, bunu yapabilirsiniz.
İngilizce baskısına giriş
Bu kitabın yazıldığı nezaket ve iyilik için, anlattıklarının önemini hissediyorsanız, belki de diğer benzer kitaplarla birlikte, fikirlerinizi dünyadaki en büyük ve en nazik devrimlerden biri yapacaktır. Ve içtenlikle bu hedefe ulaşılmasını diliyorum.
En dikkat çekici değişiklikleri getirecek, ancak kan dökülmeden ve eziyet göstermeden, nefret ve açlık olmadan, ölüm ve yıkım olmadan gerçekleşecek bir devrim hayal edin.
Bu tür bir devrimin sadece iki düşmanı var. Birincisi ağır gelenekler, ikincisi mevcut durumdur. Köklü geleneklerin parçalanmasına gerek yok ve eski önyargılar Dünya'nın yüzünden yok oluyor. En azından bir miktar fayda sağlayabilecek olanı yok etmeyin. Ancak bugün korkunç görünen şey, yavaş yavaş gereksiz yere yok olmasına izin verin.
Masaru Ibuka'nın teorisi cehalet, cehalet, kendinden şüphe duyma ve belki de yoksulluğu, nefreti ve suçu azaltacağını bilen gerçekleri yok etmeyi mümkün kılar.
Masaru Ibuka’nın kitabı bu sözleri vermez, ancak zeki bir okuyucu her zaman gözlerinin önünde bu bakış açısına sahip olacaktır. En azından bu kitabı okurken bende bu düşünceler doğdu.
Bu şaşırtıcı derecede iyi kitap, ezici açıklamalar yapmaz. Yazar sadece küçük çocukların bir şey öğrenme yeteneğine sahip olduğunu varsayar. 2.3 ya da 4 yılda hiç çaba sarf etmeden özümseyeceklerinin, onlara güçlükle ya da hiç verilmediğine inanıyor. Ona göre, yetişkinlerin zorlukla ustalaşmaları gerçeği, çocuklar şakacı öğreniyorlar. Yetişkinlerin bir salyangoz hızında öğrenmeleri neredeyse anında çocuklara verilir. Çocukların her zaman öğrenmeye hazır olduklarında yetişkinlerin bazen ders çalışmak için tembel olduklarını söylüyor. Ve göze çarpmayan ve dokunaklı olduğunu söylüyor. Kitabı basit, anlaşılır ve net.
Yazara göre, bir insan için en zorlayıcı faaliyetlerden biri yabancı dil öğrenmek, kemanı veya piyanoyu okumayı ve çalmayı öğrenmektir. Yetişkinler bu becerileri güçlükle ustalaştırıyorlar, ancak çocuklar için bu bilinçsiz bir çaba. Ve benim hayatım bunun canlı bir onayı. Her ne kadar bir sürü yabancı dil öğrenmeye çalışsam da, her kıtada bir öğretmen olarak çalıştığım için, hem toplumun en ayrıcalıklı kesimlerinden hem de en altından çocuklara öğretmenlik yaptığım için, yalnızca kendi ana dilimi biliyorum. Müziği çok seviyorum, ancak herhangi bir müzik enstrümanı çalmayı bilmiyorum, bir melodiyi nasıl ezberleyeceğimi bile hatırlayamıyorum.
Çocuklarımızın büyümesi, birçok dilde akıcı bir şekilde konuşmaları, yüzmeyi, araba kullanmaları, yağları boyamaları, keman çalmaları - ve bunların hepsini profesyonel bir seviyede bilmeleri için sevilmelisiniz (biz yapıyoruz), saygı duyuyoruz (biz nadiren yaparız) ve onlara öğretmek istediğimiz her şeyi eline geçiririz.
Bütün çocuklar ergenliğe ulaşmadan önce dilleri, sanatı, temel bilimleri biliyorsa ve ardından felsefeyi, etiği, dilbilimi, dini ve sanatı incelemek için sonraki yılları kullanırlarsa, dünyanın nasıl daha zengin, daha sağlıklı ve daha güvenli olacağını hayal etmek zor değildir. bilim ve benzeri daha ileri düzeyde.
Çocukların büyük öğrenme isteği, oyuncaklar ve eğlence ile donuk olmasa da, teşvik edilip geliştirildiyse, dünyanın nasıl olacağını hayal etmek zor değildir. Üç yaşındaki bir çocuğun bilgisine duyulan açlığın sadece Mickey Mouse ve sirk tarafından değil, Michelangelo, Manet, Rembrandt, Renoir, Leonardo da Vinci'nin eserleri ile de tatmin edildiğinde dünyanın ne kadar iyi olacağını hayal etmek zor değil. Ne de olsa, küçük bir çocuğun bilmediği her şeyi öğrenmek için sınırsız bir isteği vardır ve neyin kötü neyin iyi olduğu hakkında hiçbir fikri yoktur.
Masaru Ibuka'nın tavsiyesine güvenmek için nedenlerimiz neler? Onun lehine ne konuşuyor?
1. Eğitim teorisinde uzman değildir, bu nedenle, neyin mümkün olup neyin olmadığını bilmez: yerleşik bir alanda önemli bir atılım yapmak için gerekli bir koşul.
2. Kesinlikle bir dahidir. 1947'de ülkesi harap olunca yola çıkarak, cebinde Sony adında üç genç arkadaşı ve 700 doları olan bir şirket kurdu. Japonya'yı harabelerden ve çaresizlikten dünya lideri seviyesine yükselten öncülerden biriydi.
3. Sadece konuşuyor değil. Erken Gelişim Derneği'nin oyunculuk direktörü ve Matsumoto'daki Yetenek Eğitimi örgütü direktörü olarak, şu anda bu kitapta açıklanan programa göre binlerce Japon çocuğa çalışma fırsatı veriyor.
Masaru Ibuka, içeriği değil çocuğu öğretme yöntemini değiştirmeyi öneriyor.
Bunların hepsi mümkün mü yoksa pembe rüyalar mı? Hem o hem de başka. Ve ben buna şahitim.
Timmerman'ın eşlerinin yeni doğmuş çocukların Avustralya'da yüzdüğünü gördüm. Dört yaşındaki Japon çocuklarının Dr. Honda ile İngilizce bildiklerini duydum. Amerika Birleşik Devletleri'nde Jenkins'in rehberliğinde çok küçük çocukların karmaşık jimnastik egzersizleri yaptığını gördüm. Üç yaşındaki çocukların keman ve piyano çaldığını Matsumoto'da Dr. Suzuki ile gördüm. Brezilya'da Dr. Versa'nın rehberliğinde üç dilde okuyan üç yaşında bir çocuk gördüm. Sioux’daki iki yaşındaki çocukların Dakota’da yetişkin atlara bindiklerini gördüm. Dünyanın dört bir yanından annelerden binlerce kitap aldım, çocuklarına kitabımı okumayı öğrettikleri zaman ortaya çıkan mucizeleri onlara açıklamalarını istedi.
Önerilen kitabın şimdiye kadar yazılmış en önemli kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum. Ve Dünyada yaşayan tüm ebeveynlerin okuması gerektiğini düşünüyorum.
Glen Doman, Direktör, İnsan Potansiyeli Geliştirme Enstitüsü, Philadelphia, ABD.
üzerine tarçınlı elma yayılır.
